પોતાના લક્ષ્યની પ્રાપ્તિ માટે એક ડગલું પણ આગળ ન વધનાર યુવકને સાધુએ જે શીખવ્યું તે દરેકેને કામનું છે, જાણો
ઉંચા પર્વતોની બાજુમાં એક ગામ વસેલું હતું. ગામમાંથી એ પર્વતો ખૂબ જ લીલા અને સુંદર દેખાતા હતા. આ જ ગામમાં એક યુવક રહેતો હતો, જે તેના ખેતરોમાંથી હરિયાળીથી ઢંકાયેલા પર્વતોના શિખરો જોતો હતો અને વિચારતો હતો કે એક દિવસ તે આ શિખરો પર જરૂર જશે.
પણ તેણે સાંભળ્યું હતું કે શિખર પર જવા માટે રાતના અંધારામાં જ નીકળવું પડે છે. કારણ કે સૂર્યોદય પછી ચઢાણ મુશ્કેલ બની જાય છે. પથ્થરો ગરમ થવા લાગે છે અને રસ્તામાં તરસ છીપાવવાનો કોઈ વિકલ્પ નથી. એકંદરે રાત્રિના સમયે મુસાફરી એ એકમાત્ર સરળ રસ્તો હતો.
તેની પાસે એક ફાનસ હતું, પરંતુ તે હંમેશા તેને લઈને મૂંઝવણમાં રહેતો હતો. તેને એ વાતની ચિંતા રહેતી હતી કે તેની પાસે જે ફાનસ છે તેનો પ્રકાશ બે-ચાર પગલાંથી વધુ દૂર જતો ન હતો, જ્યારે તેણે પર્વત પર બે માઇલ ચઢવાનું હતું.
બે માઈલ દૂર જવાનું અને બે ડગલાં દૂર સુધી પ્રકાર, આ કેવી રીતે થઈ શકશે? આટલા પ્રકાશ સાથે મુસાફરી કરવી કેટલી હદે યોગ્ય રહેશે? આ તો બહુ મુશ્કેલ લાગે છે. એમ વિચારીને એ હિંમત હારી ગયો જતો.
એક દિવસ જ્યારે તે રાત્રે એ જ પર્વત પાસેથી પસાર થઈ રહ્યો હતો ત્યારે તેણે એક સાધુને પર્વત પરથી ફાનસ લઈને નીચે આવતા જોયા. તેઓ આટલું નાનું ફાનસ લઈને પહાડો પર કેવી રીતે ગયા તે જાણવા તે અધીરાઈથી રાહ જોઈ રહ્યો હતો. અને સાધુના નીચે આવતાં જ તેણે પોતાના મનની મૂંઝવણ અને ચિંતાઓ તેમને જણાવી.
પેલા યુવકની વાત સાંભળીને સાધુ મહાત્મા હસ્યા અને બોલ્યા, અરે બાળક! તું પહેલા બે ડગલાં તો ચાલ, તમે જેટલું દેખાય એટલું આગળ વધ. જો એક પગલું પણ દેખાતું હોય તો આખી પૃથ્વીની પરિક્રમા કરી શકાય છે, અને તમે તો બે પગલાં સુધીનું દેખાય છે. લોકો ઘણીવાર દૂરનું વિચારવાને કારણે નજીકનું ખોઈ બેસે છે. એક નાના પગલાંથી જ મોટા મોટા ધ્યેય સરળ બને છે.
સફળતા મેળવવા અને ઊંચાઈ પર પહોંચવા માટે સતત પ્રયત્નો કરતા રહો તેને મેળવવાની જબરદસ્ત ઈચ્છા રાખો. આ બધું પોતાનામાં વિશ્વાસ રાખવા પર જ શક્ય બનશે. તું દુનિયામાં ઘણા લોકો પર વિશ્વાસ રાખે છે, તો પછી પોતાની જાત માટે હીનભાવ શા માટે? આ દુનિયામાં જે કંઈ છે તે મનુષ્ય માટે છે. હું કંઈપણ પ્રાપ્ત કરી શકું છું એવા વિચાર સાથે સખત મહેનત કર.
નિષ્ફળતાની ચિંતા કરીશ નહીં, તે સ્વાભાવિક છે. નિષ્ફળતા જ આપણને આગળ વધવા પ્રેરે છે. માણસમાં અદ્ભુત શક્તિ છે. આવી શક્તિ બીજા કોઈ જીવમાં નથી. તું આંખો બંધ કરીને બેઠો છે એટલે સદીઓથી અંધકાર-અંધકાર એમ બૂમો પાડી રહ્યો છે. એવું સમજ કે જેવી જ તું આંખો ખોલશે કે તરત જ પ્રકાશ આવશે. તું જરાય નબળા નથી, તું સક્ષમ છે. હિંમત હારીશ નહીં, એકવાર જોરદાર મહેનત કર, પછી બધું તારું જ છે.
સ્ટોરી : 2
“હંમેશા સમજી વિચારીને કાર્ય કરો”
જ્યારે કર્ણના રથનું પૈડું જમીનમાં ફસાઈ ગયું તો તે રથમાંથી નીચે ઉતરીને તેને બહાર કરવા લાગ્યો. તે સમયે તે હથિયાર વગરનો હતો. ભગવાન શ્રીકૃષ્ણએ તરત જ અર્જુનને કર્ણને તીર વડે મારી નાખવાનો આદેશ આપ્યો.
અર્જુને ભગવાનની આજ્ઞાનું પાલન કર્યું અને કર્ણને નિશાન બનાવ્યો અને એક પછી એક તીર છોડ્યા. જે કર્ણને ખરાબ રીતે વાગીને નીકળી ગયા અને કર્ણ જમીન પર પડી ગયો.
કર્ણ, જે પોતાના મૃત્યુ પહેલા જમીન પર પડી ગયો હતો, તેણે ભગવાન શ્રીકૃષ્ણને પૂછ્યું, “શું આ તમે જ છો, ભગવાન? શું તમે દયાળુ છો? એક નિઃશસ્ત્ર માણસને મારવાનો આદેશ, શું આ તમારો ન્યાયસંગત નિર્ણય છે?”
સચ્ચિદાનંદમય ભગવાન શ્રીકૃષ્ણે હસીને જવાબ આપ્યો, “અર્જુનનો પુત્ર અભિમન્યુ પણ ચક્રવ્યુહમાં નિઃશસ્ત્ર થઈ ગયો હતો, જ્યારે બધાએ મળીને તેને નિર્દયતાથી મારી નાખ્યો ત્યારે તું પણ તેમાં શામેલ હતા. કર્ણ ત્યારે તારું જ્ઞાન ક્યાં હતું? આ કર્મનું ફળ છે. આ મારો ન્યાય છે.”
સમજી વિચારીને કાર્ય કરો. જો આજે તમે કોઈને દુઃખી કરો છો, તેનો અનાદર કરો છો, કોઈની નબળાઈનો ફાયદો ઉઠાવો છો. તો એ જ કર્મ ભવિષ્યમાં તમારી રાહ જોશે અને કદાચ તે પોતે તમને ફળ આપશે.
નોંધ: અહ્યા અપાયેલી માહિતી ધાર્મિક અને લોક માન્યતા પર આધારિત છે. આનું કોઈ વૈજ્ઞાનિક પુરાવો નાં હોઈ સકે. સામાન્ય હિત અને માહિતી ને ધ્યાન માં રાખીને અહ્યાં આ માહિતી ને અમે પ્રસ્તુત કરી રહ્યા છીએ.
